Sa panahon ngayon, hindi na uubra ang tahimik lang. Ang mga Pilipino, mulat na at hindi na kayang bolahin ng matatamis na salita lalo na kung ang sikmura at kinabukasan na ng pamilya ang nakataya. Kamakailan, naging sentro ng usapan ang mainit na sagutan, mga rebelasyon sa pondo, at ang tila paghahanda na ng ilang personalidad para sa 2028 elections. Halina’t himayin natin ang mga isyung gumimbal sa social media at sa pulitika.
Ang Sagutan: “Nasa Taas” vs. “Nasa Baba”
Nagsimula ang lahat sa isang pahayag na tila naging mitsa ng matinding diskusyon online. Marami ang hindi natuwa sa naging komento ni Vilma Santos Recto na tila nagpaparamdam sa mga “nasa ibaba” na dapat ay lumugar sila. Agad itong pinalagan ng radio personality na si DJ Chacha.
Sa isang viral na sagot, diretsahang sinabi ni DJ Chacha, “Huwag mo namang iparamdam sa amin masyado na nasa ibaba kami.” Isang napaka-lupit ngunit makatotohanang banat: “Dahil kahit kami nasa ibaba, at least masarap ang tulog namin sa gabi. Dahil wala naman kaming tinapakang tao at malinis ang ipinapangkain namin sa pamilya namin.”
Ang sagutan na ito ay hindi lang simpleng celebrity drama. Salamin ito ng nararamdaman ng karamihan—na mayroong malaking pader na naghihiwalay sa mga makapangyarihang pulitiko at sa ordinaryong mamamayan. Ang masakit pa, tila ang mga “nasa taas” ay nagiging manhid na sa hinaing ng bayan habang sila ay abala sa pagpapayaman at pagkapit sa pwesto.
PhilHealth Fund Scandal: Ang Bilyones na Nawala
Pero sa likod ng iringan, may mas mabigat na isyung kinakaharap ang pamilya Recto, partikular na si Finance Secretary Ralph Recto. Hindi maikakaila ang galit ng taumbayan sa isyu ng paglipat ng bilyon-bilyong pondo ng PhilHealth patungo sa “unprogrammed appropriations.”
Ayon sa Korte Suprema, ang ginawang ito ay unconstitutional. Void. Bawal. Pero ang tanong ng bayan: Nasaan na ang pera? Sinasabing nagastos na umano ito sa iba’t ibang proyekto. Ang masaklap, dahil “void” ang transfer, kailangang ibalik ang pera sa PhilHealth. At saan kukunin ang pambayad? Posibleng sa 2026 budget na naman huhugutin—ibig sabihin, galing na naman sa buwis ng sambayanang Pilipino.
Isipin mo, kinuha nila ang pera na kontribusyon ng mga miyembro para sa kanilang kalusugan, tapos ngayong pinababalik ng korte, tayo pa rin ang magbabayad para takpan ang butas na ginawa nila? Ito ang klase ng maniobra na nagpapainit ng ulo ng bawat manggagawang Pilipino na kinakaltasan ng tax buwan-buwan.
Ang Misteryo ng MOOE at 10 Bilyong Bonus
Hindi lang sa PhilHealth may amoy ng katiwalian. Usap-usapan din ang bilyon-bilyong pondo sa Kamara na idinadaan sa tinatawag na MOOE o Maintenance and Other Operating Expenses.
Bakit ito kontrobersyal? Dahil ayon sa mga kritiko, ang MOOE ay tila “free pass” para sa mga mambabatas. Certification lang daw ni Congressman, okay na. Pwede nilang sabihin na ipinambili ito ng laptop, ipinambayad sa consultant, o kung ano pa man, at wala nang masyadong tanong-tanong. Walang resibo? Walang problema, basta may pirma.
Ito umano ang ginagamit na “pampalubag-loob” o “pacifier” ng administrasyon para manahimik ang mga maiingay na mambabatas. Kapag nabigyan ka na ng pondo, tikom na ang bibig. Ito ang masaklap na reyalidad kung bakit mahirap asahan na magkaroon ng tunay na check and balance sa gobyerno.
Vince Dizon: Ang “Manok” sa 2028?
Sa gitna ng kaguluhan, lumutang ang pangalan ni Vince Dizon. Ayon sa mga bulung-bulungan at ilang political columns, siya umano ang “minamanok” ng administrasyon para sa 2028 presidential elections. Bagamat itinanggi na ito ni Dizon noon, hindi maiwasan ng publiko na magduda.
Bakit? Dahil sa kanyang pagkakasangkot sa kontrobersyal na “DPWH Leaks” at ang tinatawag na “Cabral Files.” Si Congressman Leviste mismo ang naglabas ng impormasyon tungkol sa bilyon-bilyong alokasyon sa mga distrito na tila may pinapaboran.
Nakakapagtaka na sa kabila ng mga seryosong alegasyon at ebidensya, tila tikom ang bibig ng mga kinauukulan. Si Vince Dizon, na dati ay mabilis sumagot sa media, ngayon ay “busy” at hindi mahagilap para magpaliwanag. Kung talagang walang tinatago at kung totoo ang “transparency” na ipinagmamalaki, bakit hindi harapin ang isyu? Ang pag-iwas ay lalo lamang nagpapalakas sa hinala na may nilulutong malaking plano para sa susunod na eleksyon.
Ang Pagbagsak ng Tiwala kay PBBM
Lahat ng mga isyung ito—mula sa PhilHealth, korapsyon sa Kongreso, hanggang sa DPWH leaks—ay nag-uugat sa isang malaking problema: Ang pagkawala ng tiwala ng taumbayan.
Ayon sa pinakahuling SWS survey, bumagsak na sa “negative territory” ang trust rating ni Pangulong Marcos Jr. Ito ay isang malinaw na indikasyon na hindi na masaya ang mga Pilipino. Sawa na ang tao sa mga pangako. Nasaan na ang “big fish” na ipakukulong daw bago mag-Pasko? Wala.
Mas lalo pang ginalit ang publiko ng pahayag na “pwede na ang P500 para sa Noche Buena.” Sa mahal ng bilihin ngayon, ang ganitong klaseng statement ay parang pang-iinsulto sa dignidad ng pamilyang Pilipino. Ipinapakita nito kung gaano ka-detached o kalayo ang mga nakaupo sa tunay na kalagayan ng mga nasa laylayan.
Ang pagbuo ng mga task force gaya ng ICI (Investigative Committee) ay tila nagiging “comms plan” o PR stunt na lamang para humupa ang galit ng tao. Pero ang gusto ng bayan ay resulta. Gusto ng bayan ay may makulong na tiwali, maibalik ang ninakaw na yaman, at maramdaman ang tunay na serbisyo.
Konklusyon: Gising na ang Bayan
Sa huli, ang mensahe ay malinaw. Hindi na bulag ang mga Pilipino. Ang sagutan nina Vilma Santos at DJ Chacha ay simbolo lang ng mas malaking laban—ang laban ng ordinaryong mamamayan para sa respeto at katarungan.
Ang mga isyu sa pondo ng PhilHealth, ang bilyones sa DPWH, at ang ambisyon ng ilang pulitiko para sa 2028 ay bantay-sarado ng publiko. Kung akala ng mga “nasa taas” ay pwede nilang paikutin ang lahat habang sila ay natutulog ng mahimbing sa kanilang mga mansion, nagkakamali sila. Ang tunay na kapangyarihan ay nasa taumbayan pa rin, at darating ang panahon na sisingilin sila sa bawat sentimong nawala at bawat pangakong napako.
Hangga’t walang nananagot, hangga’t puro press release lang, patuloy na babagsak ang tiwala ng bayan. At sa pulitika, kapag nawala ang tiwala, bilang na ang iyong araw.
